قوانین ثبت برند در ایران ، قوانین ثبت علامت تجاری و الزامات آن

قوانین ثبت برند در ایران

قوانین ثبت برند در ایران مانند تمام کشورها مختص همین کشور است. علامت تجاری یا برند بر طبق ماده ۳۰ قانون مصوب سال ۱۳۸۶ چنین تعریف می شود: هر نشان یا سمبل قابل دیدنی که قادر به ایجاد تمایز بین محصولات یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی باشد و تعریف نام تجاری نیز شامل اسم یا عنوانی می شود که معرف و تعیین کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد.

قوانین ثبت برند بر طبق ضوابط موجود در کشور

برای قوانین ثبت برند و حقوق علامت تجاری از ضوابط موجود در کشور استفاده می شود و این حقوق از قوانین، آیین نامه ها و دستورالعمل های قانونی گرفته می شوند. قوانین و ضوابط هر کشور از حقوق علائم حمایت می کنند و ضامن اجرای حقوقی یا کیفری هستند. در نظام حقوقی کشور ما، قانون ثبت علائم و اختراعات در سال ۱۳۱۰ به تصویب رسیده و شامل ۵۱ ماده است. در سال ۱۳۸۶، این قوانین با تصویب قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علائم تجاری نسخ شده است. اداره مالکیت صنعتی مرجع ثبت علامت تجاری است. به موجب ماده ۳۱ این قانون، حق استفاده انحصاری از یک علامت مختص شخصی است که آن را مطابق مقررات ثبت کرده است.

طبق ماده ۳۲ قوانین ثبت برند، در موارد زیر علامت قابل ثبت نخواهد بود:

• در صورتی که علامت نتواند محصولات و خدمات یک کسب و کار را از بقیه متمایز کند.
• با موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق حسنه مخالفت داشته باشد.
• منجر به گمراهی مراکز تجاری یا عمومی به خصوص درباره مبدأ جغرافیایی محصولات یا خدمات یا ویژگی های آنها شود.
• تقلید یا مشابهت علامت با نشان های نظامی، پرچم یا دیگر نشان های ملی یا استفاده از نام یا نام اختصاری یا حروف ابتدایی یک نام یا نشان رسمی یک کشور، سازمان بین المللی یا شرکت های تحت کنوانسیون ها، مگر این که مقامات صلاحیت دار کشور یا سازمان مربوط مجوز آن را صادر کرده باشند.
• علامت تجاری شباهت گمراه کننده به یک علامت دیگر داشته باشد یا ترجمه آن باشد.
• اگر علامت تجاری شبیه به علامتی باشد که برای خدمات غیر مشابه ثبت و معروف شده و بین استفاده از علامت و مالک علامت معروف ارتباطی برقرار باشد و منافع آن را به خطر بیاندازد.
• شبیه به علامتی باشد که پیش از این به نام مالک دیگری به ثبت رسیده باشد یا تاریخ تقاضای ثبت آن حق تقدم برای همان محصولات یا خدمات داشته باشد یا برای محصولات یا خدماتی که از نظر ارتباط و شباهت باعث گمراهی شود.

قوانین ثبت علامت تجاری و الزامات آن

ثبت علامت تجاری در اصل اختیاری است، مگر در مواردی که مطابق قانون الزامی شده باشد. بر طبق ماده ۱ قانون ثبت علائم و اختراعات، ثبت برند در موارد زیر الزامی است:

• داروهای مخصوص که استفاده پزشکی یا دام پزشکی دارند و باید با تجویز پزشک یا بدون نسخه مصرف شوند.
• مواد غذایی که در ظرف ها یا لفاف ها قرار می گیرند و نام مشخصی دارند، مثل انواع کنسرو و لبنیات.
• آب های گازدار و انواع آبمیوه ها و شربت هایی که تحت نام یا ظرف های مشخصی به فروش می رسند.
• لوازم آرایشی و بهداشتی که مستقیم بر روی پوست استفاده می شوند.

سایر قوانین ثبت برند

مطابق ماده ۴۶ قوانین ثبت برند، نامی که ماهیت یا روش استفاده از آن برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق باشد یا مراکز تجاری را نسبت به ماهیت یک کسب و کار فریب دهد، نمی تواند نام تجاری باشد.

مطابق با ماده ۴۷، استفاده شخص ثالث از اسامی تجاری به شکل نام تجاری یا علامت یا علامت جمعی یا هر گونه استفاده از آنها که موجب گمراهی مردم شود، غیر قانونی است.

مطابق با ماده ۴۰، حقوق ثبت علامت، مدت اعتبار و تمدید آن شامل موارد زیر است:

• استفاده فردی به جز مالک از هر علامتی که در ایران به ثبت رسیده باشد، مشروط به موافقت مالک است.
• مالک علامت می تواند از فردی که بدون موافقتش از آن استفاده کرده یا از فردی که کاری را انجام داده است که در نهایت تجاوز به حقوق ناشی از ثبت علامت محسوب می شود، اقامه دعوی کند.
• حقوق گرفته شده از قوانین ثبت برند، شامل اقدامات مربوط به محصولات یا خدماتی که به وسیله مالک علامت یا با موافقت او وارد کشور و به بازار ارائه می شوند، نمی شود.
• ثبت برند ده سال اعتبار دارد که این مدت با پرداخت هزینه قابل تمدید است. مهلتی شش ماهه برای صاحبان کسب و کاری که اعتبار آنها تمام شده است تا زمانی که برای تمدید اقدام کنند همراه با پرداخت مبلغ جریمه در نظر گرفته شده است.

آگاهی از قوانین ثبت برند در زمانی که برای این کار اقدام می کنید، الزامی است. زیرا ممکن است خبر نداشتن از قوانین منجر شود که از علامت تجاری کسب و کار شما به سادگی سوء استفاده شود و شما ندانید که چطور از حق و حقوق برند خود دفاع کنید. برای پیشگیری از چنین اتفاقاتی می توانید به https://sabtorotbe.ir/ مراجعه کنید.